Bewegen helpt maar onze regering beweegt niet mee

Onlangs organiseerde Hogeschool Inholland een gala waarin diverse wetenschappers en politici hun licht lieten schijnen over de almaar uitdijende ziektekosten en de ondanks dat steeds maar toenemende gezondheidsproblemen. 

De niet aflatende en altijd optimistische Erik Scherder pleitte opnieuw - maar nu wat minder vriendelijk; hij werd boos - voor preventie in het bijzonder bewegen. Dat doet hij al jaren met overtuigende bewijzen van het nut van preventie, maar de regering heeft er in het huidige regeerakkoord nauwelijks aandacht voor, twee regels slechts en dempt de put liever als het kalf verdronken is. Het werd mij droef te moede. 

Ook Aartjan Beekman, hoogleraar psychiatrie laat al jaren zien wat het nut van preventie is, maar het lijkt er op dat dit soort wetenschappelijke adviezen in de onderste la van de beleidsmakers terecht komen. Hetzelfde geldt voor de oproep van Berno van Meijel, ook hoogleraar die vertelde dat mensen met een psychiatrische ziekte 15-25 jaar korter leven dan mensen met een niet duidelijke psychiatrische ziekte. Deze mensen besteden te weinig aandacht aan hun fysieke conditie, eten vaak slecht en ondervinden last en bijwerkingen van hun medicijnen, maar er wordt in dit opzicht naar deze mensen door artsen en verpleegkundigen onvoldoende omgekeken. 

Het is al jaren bekend dat psychiatrische patiënten fysiek worden verwaarloosd en de gemiddelde psychiater er te weinig aandacht aan besteedt en er ook te weinig van afweet. Dat wil alleen niemand horen en daarom blijven we maar roepen dat preventie en meer aandacht voor de leefomstandigheden en lichamelijke gesteldheid zo belangrijk is, maar er gebeurt verder niets. 

Over 20 jaar is er vast weer een gala waarin de inmiddels stokoude Erik Scherder zal pleiten voor het voorkomen van de dood. Hij leeft graag, maar niemand is onsterfelijk. Zelfs professor Scherder niet al zal bij obductie blijken dat hij de hersenen van een 50-jarige had. Bewegen helpt.  

• Tweet