E-health voorbij: 100% online
behandelen en monitoren

Patiënt A: “Dat berichtje, net na mijn oefening die niet helemaal goed was verlopen, hielp me de dag erna het nog eens te proberen. Toen ging het wel goed!”

Patiënt B: “Als ik nu in gezelschap ben en ik voel de angst opkomen, kan ik op m’n smartphone een G-schema invullen en mijn emoties swipen. Niemand die er iets achter zoekt als je even in de smartphone kijkt of appt. Voorheen brandde dat schriftje voor het bijhouden van gedachten in mijn tas of jas, bang dat het eruit zou vallen en iemand het zou lezen.”

Werkend in de reguliere zorg merk ik dat ik me soms beperkt voel in de mogelijkheden, omdat ik er niet kan zijn voor de patiënt op de momenten dat het ertoe doet voor hem of haar. Ook heb ik wel eens moeite om voortgang en vooruitgang van het therapiebeloop van mijn patiënt in te schatten. Woorden schieten soms tekort bij patiënten en sommige gebeurtenissen worden vergeten te vermelden, ondanks mijn vragen. Daarnaast weten we hoe belangrijk het is om niet alleen de klachten van patiënten te monitoren, maar ook de sociale activiteiten. In de reguliere zorg is soms onvoldoende zicht op de (inter)persoonlijke context van patiënten en de wisselwerking daartussen, het monitoren en registreren in de app zorgt ervoor dat dit nu ook beschikbaar is voor de behandelaar.

Daarnaast is er een opmars van allerhande digitale zelfhulpmodules: E-health. Technologie in de vorm van e-health probeert al jaren een plek te verwerven in de traditionele GGZ. Toch zie ik dat e-health 'er maar bij doen' of ‘het in plaats van reguliere zorg doen’ of ‘ter overbrugging van de wachttijd doen’ niet voldoende effectief is. Patiënten willen persoonlijke, toegankelijke en effectieve hulp op het moment dat het ertoe doet, waardoor stapjes gezet kunnen worden naar duurzame gedragsverandering. Ook na de behandeling. Dat kan ik bieden!

Ons NiceDay-zorgconcept, waarbij er voor 100% online behandeld wordt; met app aan de patiënt kant en webdashboard aan behandelaar kant, maakt optimaal gebruik van technische mogelijkheden en biedt zorg wanneer dit het meeste effect heeft. Of de patiënt nu thuis, aan het werk of onderweg is, met NiceDay kan hij of zij eenvoudig en direct van start. Ik werk samen met experts op het gebied van depressie-, angst- en (post-traumatische)stressklachten. Ik bied hulp zodanig aan dat de patiënt leert het beste uit zichzelf en de behandeling te halen met een combinatie van beeldbellen, chatten, tracking, lifestyle en psycho-educatie binnen een app-omgeving op een smartphone.

Ik werk nog steeds met evidence-based interventies. De innovatie zit ‘m in de uitvoering. Wij bieden de behandeling ‘behoeftegestuurd’ aan, dat wil zeggen: precies waar en wanneer de patiënt daar behoefte aan heeft. Wat mij betreft is hier “het geheel meer dan de som der delen!”. Ik merk dat de behandelingen korter duren, ik gemakkelijker twee keer per week kortere sessies doe in plaats van één lange sessie, en ik vind het prettig om chatten en beeldbellen af te wisselen gedurende de week. Patiënten hoeven niet te reizen of in de wachtkamer te wachten. Ik heb patiënten die ook vanaf de werkplek inbellen. Ook als patiënten met vakantie zijn kunnen zij in contact blijven. Ik heb gemerkt dat ook de familie dat een prettige bijkomstigheid vindt.

Deze innovatieve aanpak zijn we zeker ook nog verder aan het onderzoeken. We hebben drie onderzoekslijnen: ‘Be Brave’ bij angst, ‘Be Positive’ bij depressie, en ‘Be Interactive’ bij trauma en persoonlijkheid. Ik zou de kernvraag in deze onderzoeken als volgt willen samenvatten: “In hoeverre vergroot het gebruik van onze smartphone-app de effectiviteit van bestaande behandelmethoden voor depressie, angst- en (post-traumatische)stress stoornissen.”

Belangrijke onderwerpen hierbij zijn voor mij het belang van de ‘nieuwe’ therapeutische relatie voor patiënttevredenheid en voor therapie-effecten over langere tijd. Ik ga onze patiënten over langere tijd, dus ook na afronding van behandeling, volgen met de app om zo terugval tijdig te voorkomen en terugvalpreventie aan te bieden in de vorm van coaching. Ik heb de indruk dat behandelingen even effectief zijn en dat de eerste patiënten het werken met de app-omgeving prettig en ondersteunend ervaren. Aan de andere kant is niet iedereen meteen razend enthousiast, men moet aan het idee van niet samen in een kamer zitten wennen. We moeten nog uitzoeken voor wie, wat en op welke wijze (via de app of regulier) het beste werkt. Ik vind dat een heel interessant vraagstuk.

Door technologie op een slimme manier in te zetten kunnen we stappen nemen in de zorg die voorheen nog niet mogelijk waren. Automatisch geregistreerde informatie (zoals bijvoorbeeld een stappenteller) levert een ‘behind-the-scenes’-inzicht op naast informatie uit zelfregistraties : het vergroot de ‘ecologische validiteit’ van door patiënten verstrekte informatie over hun gedrag, gevoel en gedachten na een gebeurtenis.

Is deze manier van werken de toekomst van de GGZ? Nee, dit is de GGZ. Het is er al en we gaan ons aanbod steeds verbeteren. In landen als Australië, Nieuw Zeeland maar ook dichterbij in Schotland is bellen en beeldbellen in de zorg heel gewoon. Ik denk wel dat binnen korte tijd ook aanvullende technologie in bijvoorbeeld wearables als smartwatches, bodycams weer een effectiviteitslag zullen bieden aan onze zorg. Ik kan niet wachten tot het zover is!

• Tweet