De spoedeisende psychiatrie moet sneller

Er zijn minimaal 3 redenen waarom 2015 wel eens het jaar van de verwarde mensen zou kunnen worden. Ten eerste beklaagt de politie zich bij herhaling in de media over de toename van ‘verwarden’. Ten tweede is in dit jaar in opdracht van de minister van VWS het SiRM rapport ‘Knelpunten in de Acute GGZ’ opgesteld. Belangrijke knelpunten uit dat rapport zijn: de onduidelijke definitie van crisis, het vervoer door politie, de responstijd van de GGZ en handelingsverlegenheid van ketenpartners. Ten derde constateerde de commissie Hoekstra over de gebeurtenissen rond Bart van U., dat politie, het Openbaar Ministerie en GGZ niet goed samenwerken. De politie en OM gaan er bij de aanhouding van een verward persoon vaak van uit dat de strafbare feiten niet kunnen/zullen worden toegerekend, zonder kennis van de GGZ en nog voordat de ernst van de feiten goed zijn gewogen. Mensen die zich willens en wetens hebben misdragen worden dan niet vervolgd. Anderzijds worden patiënten die zorg nodig hebben soms onterecht gevangen gezet. Al deze signalen maken het nodig de rol van de spoedeisende GGZ kritisch te bekijken, en misschien ook te herzien.

Men doet soms net alsof de spoedeisende psychiatrie niet bestaat, of geen toegevoegde waarde heeft. Velen menen dat het voor de prognose van de aandoening zelf niet uitmaakt of een psychose of een depressie enkele uren eerder of later wordt behandeld. Dat maakt het verschil met de somatische geneeskunde waar snel ingrijpen, zoals bij een hartinfarct levensreddend is. Maar te laat ingrijpen bij suïcidaliteit of een acute psychose kan wel degelijk ernstige gevolgen hebben. Het kan leiden tot paniek en stress, worstelingen met familie, omstanders of politie, maar ook tot letsel, vervolging of zelfs (zelf)doding. Tijd is in de spoedeisende psychiatrie dus een factor. Hoe sneller de zorg, des te minder schade voor patiënt en omgeving. We kunnen veel leren van andere nooddiensten en spoedeisende zorg, en aansluiten bij hun methodieken. 

De overheid geeft de spoedeisende GGZ eindelijk prioriteit. Dan past het de GGZ niet de boot af te houden. De GGZ moet de handschoen oppakken en veel beter gaan samenwerken met de politie en het OM. 

Wat is daar voor nodig:

• Snelheid: GGZ heeft een betere beschikbaarheid en is snel ter plekke, of laat patiënt zonder drempels op te werpen brengen.
  
• Doelmatigheid: de GGZ hanteert een triage-standaard: wat is echt spoed en moet meteen en wat kan wachten? 
  
• Aansluiting: GGZ sluit aan bij bestaande structuren van spoedeisende zorg: meldkamer ambulancezorg, SEH, HAP, ROAZ, etc.
  
• Samenwerking: GGZ, politie en OM werken beter samen bij beoordeling van gevaarlijk gedrag en de vervolging en preventie van delictplegers. 
  
• Veiligheid: De GGZ beschikt over een beoordelingsruimte met eigen beveiliging, de-escalerende technieken, high intensive care, etc.
  
• Dekkende financiering.
  

Jeroen Zoeteman spreekt 18 september a.s. op het symposium Spoedeisende Psychiatrie. Hij geeft daar een lezing over; Politie, justitie en acute GGZ; tot elkaar veroordeeld? Wilt u meer informatie over dit symposium of wilt u zich nog graag inschrijven, kijk dan hier.  

• Tweet