Archief 2019 

In de cockpit van het zorgvliegtuig zit helemaal niemand

5 december 2019

Het is november 2019, Sinterklaas is veilig aangekomen en dit jaar hebben voor- en tegenstanders van Zwarte Piet elkaar niet de tent uitgevochten. Dat enkele honderden mensen aan beide kanten van het spectrum de toon zetten voor 17 miljoen Nederlanders – het blijft bijzonder. Het lijkt de zorg wel.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Onze premier maakt meer kapot dan je lief is

28 november 2019

Op de dag dat de overheidscampagne start om slachtoffers van seksueel geweld er toe te bewegen - om verder leed zoals een posttraumatische stressstoornis te voorkomen -meldt de instelling die deze mensen moet gaan helpen dat er gekort wordt en zij miljoenen euro’s te kort komt waardoor die campagne zoals veel andere overheidscampagnes loos is. De kliniek die werd opgericht om seksuele delinquenten zoals Michael P. te behandelen en zo verschrikkelijk leed zoals Anne is overkomen te voorkomen, meldt dat zij door de overheid wordt gekort waardoor dit goede werk niet meer goed gedaan kan worden. ‘Je kunt mensen als Michael P. niet half behandelen’.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Overheid als hondje van Pavlov

21 november 2019

Wees nou eerlijk. Wat zijn wij, als zorgverlener, als patiënten of cliënten, er de afgelopen jaren mee opgeschoten dat de overheid ingreep in de inhoud, de structuur en de werkwijzen van de zorg in Nederland? Natuurlijk, als zoveel mensen met elkaar samenleven zijn er ook misstanden. En we bedenken dan regels om die misstanden te voorkomen of degenen die daar verantwoordelijk voor zijn een sanctie op te leggen. Dat is het normale werk en dat doen we al vele duizenden jaren.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Het ambtelijke reptielenbrein

14 november 2019

Nu de Rijksoverheid de bijdragen aan de gemeenten heeft verlaagd hebben de lokale besturen er een nieuw probleem bij. De gevolgen van de decentralisaties, lees: bezuiniging van 15% en de daarbij behorende nieuwe verantwoordelijkheden, zijn nog maar amper ingedaald of het Rijk slaat de gemeenten opnieuw om de oren met een korting op de bijdrage uit het gemeentefonds. De kosten in het sociaal domein stijgen, de inkomsten nemen, ondanks de extra gelden voor Jeugd en WMO, grosso modo af. Er moet iets.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Onze verpleegkundigen beseffen vaak niet hoe speciaal ze zijn

7 november 2019

Discura publiceert drie interviews met professionals uit de zorg die een achtergrond hebben als verpleegkundige. Het thema van dit drieluik is: carrière in de zorg. Wat drijft hen, hoe belangrijk is hun zorgervaring nu nog in hun huidige werk? Hij startte als verpleegkundige, nu is hij directeur bij GGz Breburg.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Ik stel doelen die verder liggen
dan hier of morgen

31 oktober 2019

Discussieforum over professionaliteit in de zorg voor medisch specialisten, artsen, psychologen, bestuur en management. Van Der Hoef & Partners biedt u een platform, of forum, dat gebruikt zal worden om thema’s die van belang zijn bij de dagelijkse praktijk van de geneeskunde te belichten. Een ruimte voor het voeren van een discours.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

We hebben een bizar beeld gecreëerd
over wat goede zorg is

24 oktober 2019

Interview Marie-Louise Vossen. Discura publiceert drie interviews met mensen uit de zorg die met hun handen aan het bed hebben gestaan. Het thema van dit drieluik is: carrière in de zorg. Wat drijft hen, hoe belangrijk is hun zorgervaring nu nog in hun huidige werk? Marie-Louise Vossen is de eerste van de drie. Zij begon als verpleegkundige en is nu lid van de raad van bestuur van GGZ Eindhoven. Ze is voorzitter van de coöperatie Mental Wealth en zit in enkele raden van toezicht.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Twee manieren om scherper te
worden in het forensische werk

17 oktober 2019

Met de liquidatie van advocaat Derk Wiersum raakte Nederland even helemaal in shock. In Rusland en vele andere landen buiten Europa worden advocaten al langer vermoord maar voor ons was dit nieuw. Nu wordt pijnlijk duidelijk dat de rechtstaat in Nederland niet alleen de brave burger beschermt maar ook de niets ontziende crimineel die er zelf in de onderwereld een geheel ander (rechts)principe op nahoudt. Zodra de moordenaar van Wiersum achter de tralies verdwijnt is de kans groot dat hij in handen komt van de forensische psychiatrie en psychologie. Deze professionals kunnen veel aan forensische scherpte winnen door meer dan tot nu toe gebeurt te profiteren van twee ontwikkelingen in ons vakgebied.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Gevaar schuilt in een klein hoekje

10 oktober 2019

Het begrip “scherpte” is ingevoerd door het Ministerie van Justitie en Veiligheid naar aanleiding van incidenten, die leidde tot maatschappelijke onrust, krantenkoppen, Kamervragen en Ministeriële regelaanpassingen als gevolg daarvan. Dit media-politieke proces, ook wel de Medialogica genoemd, heeft menig Minister in verlegenheid gebracht en het Ministerie hoofdbrekens bezorgd. En het systeem op een haar na naar de knoppen geholpen.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Forensische scherpte verbeteren
door neurotechnologie?

3 oktober 2019

Na een hartinfarct kan een hartfilmpje, echo of ander technisch onderzoek helpen om het risico in te schatten op een nieuw hartinfarct. De forensische psychiatrie beschikt nog niet over dit soort technische hulpmiddelen om bij een patiënt de kans op recidive in te schatten. Toch kan volgens hoogleraar prof. dr. Gerben Meynen ook binnen de forensische psychiatrie (neuro)technologie een rol gaan spelen. Dit zou de forensische scherpte kunnen verbeteren.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Promotieonderzoek forensische scherpte

26 september 2019

“In den beginner was het Woord.” Zo begint niet alleen het eerste evangelie van ‘Johannes” in het Nieuwe Testament, maar ook de opinie van dr. dr. Jaap van der Stel van 5 september 2019. Dr. Van der Stel stelt vervolgens dat deze eeuwenoude tekst nog steeds relevant is, omdat men termen gebruikt waarbij het concept dat het de term wordt aangeduid nog niet helemaal duidelijk is. Bijvoorbeeld het begrip “forensische scherpte”. Deze term wordt reeds gebruikt, zonder dat men precies weet wat het is. Recentelijk heeft er een enquête uitgestaan om dit concept nader te duiden. Dr. dr. van der Stel geeft aan dat “de achtergrond van de exercitie” duidelijk is, maar vraagt tevens af of het duiden van termen als “forensische scherpte” wel profijt hebben voor de patiënt of groepsleider die dagelijks op de groep staat.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Anne en Savanna

19 september 2019

Ik wist niet wat forensische scherpte was dus probeerde ik de term uit op mijn nietsvermoedende fractiegenoten. We bespraken de komende begrotingsbehandeling. Ik vertelde mijn fractiegenoten dat ik mijn keuzes voor de ombuigingen had gemaakt na het met ‘forensische scherpte’ analyseren van de voorstellen. Even viel het stil. Er gingen wat wenkbrauwen omhoog, sommigen knikten instemmend totdat iemand vroeg: ‘Wat is dat eigenlijk, ‘forensische scherpte’? Eén fractiegenoot riep dat de keizer geen kleren aanhad, de rest was onder de indruk. Inmiddels begrijp ik een beetje wat het is. Het gaat over risicotaxatie in het gevangeniswezen. En hoe het risico op recidive zich verhoudt tot het verlenen van zorg die gericht is op re-integratie en resocialisatie.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Wat is forensische scherpte?

12 september 2019

Bestuurders en professionals in de forensische psychiatrie schijnen steeds vaker het begrip forensische scherpte te gebruiken, maar zij hebben zo las ik in de oproep om mee te doen aan een enquête in een poging te weten te komen wat het begrip betekent nog geen idee wat het eigenlijk is. Het is in de zorg niet ongewoon diepzinnig ogende, maar mystificerende termen te gebruiken, zoals forensische scherpte of dure woorden te gebruiken zoals synergie voor zoiets eenvoudigs (nou ja eenvoudig) als samenwerking. De vragen uit de enquête brachten me niet verder; ik noem er een aantal: - forensische scherpte is weten wanneer een bepaalde observatie handelen vereist. - forensische scherpte is in staat zijn ‘onderbuikgevoel’ te duiden en hierover te communiceren. - forensische scherpte is inzien dat zorg verlenen soms betekent dat in moet worden gegaan tegen wat patiënten zelf best achten.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Forensisch scherp

5 september 2019

“In den beginne was het Woord.” Zo begint het eerste vers van het evangelie van ‘Johannes’ in het Nieuwe Testament. Het evangelie is een filosofische tekst. Het geeft antwoord op de vraag wie ben ik, en wie is Jezus? En deze vragen hangen met elkaar samen. Het lijkt een grote stap om van het evangelie, een tekst van 2000 jaar oud, te springen naar het heden en de aandacht te richten op de forensische psychiatrie. Toch is die sprong niet zo groot. Mensen stellen zich bij voortduring de vraag wie ze zijn, wat ze doen, hoe ze iets kunnen weten. En ze proberen de betekenis (het achterliggende concept) van woorden te achterhalen. Wat bedoelt iemand als die een nieuw woord gebruikt waarvan de context nog niet helemaal duidelijk is?
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Medisch beroepsgeheim beperkt
geldig als anderen in gevaar komen

29 augustus 2019

Waarom geeft een psychiatrisch ziekenhuis geen informatie over een cliënt die mogelijk een delict heeft gepleegd? In de maatschappij stuit dit al snel op onbegrip. Mr. Rembrandt Zuijderhoudt, eigenaar van Zuijderhoudt Consultancy en lid jurist van het Centraal Tuchtcollege voor Gezondheidszorg, schudt het hoofd. ‘Het medisch beroepsgeheim dient een hoger algemeen belang: een gezondheidszorg waar jouw gegevens veilig zijn, ook als je wat op je kerfstok hebt. Maar er zijn grenzen. Het beroepsgeheim wordt beperkt als anderen in gevaar dreigen te komen.’
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Patiënt doorkruist liefde verpleegkundige

22 augustus 2019

Waar kun je de liefde vinden?... Vroeger dronk je een biertje in de stamkroeg of zwierde je op een zwoele dansavond. Vandaag vinden we de liefde vooral online. Zo ging het ook met Nicole (34) en Monique (52) *), verpleegkundigen in twee ziekenhuizen in de Randstad. Beiden zijn recent single geworden. Nicole nam zelf afscheid van haar partner; Monique werd pijnlijk aan de kant geschoven. Voor beide vrouwen vergt het moed om weer te gaan daten. Maar Nicole en Monique lieten zich niet weerhouden. Ze openden een account op een datingsite. Dan wordt het spannend. Wie swipted er over jouw profiel? Wie vind je interessant? Wie opent online de dialoog? En hoe zou zij of hij er uit zien? Welke bagage torsen zij mee? Blijft het bij vluchtig aftasten of krijgen de gesprekken meer diepgang?
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Beroepsgeheim in een protocollentijdperk

1 augustus 2019

In de zorg zijn de professionals actoren van een protocollaire praxis geworden. Onder invloed van een misinterpretatie van de betekenis van wetenschappelijk onderzoek voor de klinische praktijk, met een veel te sterk en zelfs kwalijk accent op big data, werd de klinische expertise, de door jarenlange ervaring gevormde intuïtie gedegradeerd tot een derderangs activiteit en vulde het afvalputje. In plaats van clinici zijn het nu technici die de wereld van de zorgprofessionals domineren. In dezelfde ontwikkeling is de patiënt als individu verbannen; wat resteert is de protocollaire behandeling van een statistische gemiddelde klacht. De klinische werkelijkheid kan met de empiristische, protocollaire, evidence based richtlijnenbril op niet meer worden geschouwd. De unieke persoon met een voor deze heel typische biopsychosociale hutspot wordt door deze ‘wetenschappelijke’ bril aan het blikveld onttrokken en laat alleen gemiddelden op basis van randomised controlled trails toe. De kliniek is een laboratorium geworden.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

De grenzen van het beroepsgeheim

25 juli 2019

Stel je nou maar eens voor dat het jouw zoon, dochter, neef, nicht, oom, tante, vader of moeder betreft. Doorgaans een adequate en goede reden om elk gebod m.b.t. het beroepsgeheim te omzeilen. Zo dacht ik er ongeveer 10 jaar geleden over. En zo denk er nog steeds over. Kan ik wat ik gedaan heb voor een rechter verantwoorden? Die vraag stel ik mijzelf als ik een grensoverschrijdend telefoontje pleeg, informatie inwin of informatie deel met derden, achter de rug van een patiënt om.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Versterk het beroepsgeheim

18 juli 2019

Het is begrijpelijk, en in ons aller belang, dat hulpverleners hun mond houden als zij privacygevoelige informatie van hun cliënten of patiënten ontvangen. Het gaat om informatie die zij hebben verkregen in vertrouwen. Waarbij de aangever er vanuit gaat dat het binnenskamers blijft. Wie de wetgeving kent en de in het verlengde daarvan door beroepsgroepen van artsen, verpleegkundigen en andere professionals ontwikkelde protocollen en beroepscodes, weet dat de wet uitgesproken is over het belang van het beroepsgeheim. Schending ervan is verboden. Maar wet- en regelgeving geven genoeg mogelijkheden om uitzonderingen te benoemen en daar op legitieme wijze naar te handelen.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Alsjeblieft, geen nieuwe Sarahs meer

18 juli 2019

Linda Terpstra is voorzitter van de raad van bestuur van Fier, een landelijk behandel- en expertisecentrum voor slachtoffers van geweld in afhankelijkheidsrelaties. Samen met medebestuurslid Anke van Dijke richtte ze het Centrum tegen Kinderhandel en Mensenhandel op. Ze schrijft boeken, columns en houdt lezingen. Dit jaar ontving ze de hoogste koninklijke onderscheiding die dit jaar is uitgereikt – officier in de orde van Oranje Nassau - voor haar nationale en internationale verdiensten. Vanwaar die bevlogenheid? Een grote motivator is Sarah. Het trieste verhaal van Sarah staat symbool voor 130.000 beschadigde kinderen in Nederland.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Veiligheid van de samenleving in
gevaar door beroepsgeheim

11 juli 2019

Discussieforum over professionaliteit in de zorg voor medisch specialisten, artsen, psychologen, bestuur en management. Van Der Hoef & Partners biedt u een platform, of forum, dat gebruikt zal worden om thema’s die van belang zijn bij de dagelijkse praktijk van de geneeskunde te belichten. Een ruimte voor het voeren van een discours.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Alleen maar clubjes voor ouderen
organiseren is te kort door de bocht

4 juli 2019

Eenzaamheid wordt in onze maatschappij een steeds groter probleem, merkt ook Ingrid Kroon. Zij doet als specialist ouderengeneeskunde bij Florence consulten bij ouderen thuis. Daarnaast bouwt ze buiten de muren van Florence aan netwerken in de zorg voor kwetsbare ouderen en staat ze in nauw contact met het ministerie van VWS. Het contact met patiënten brengt haar tot beleidsinzichten. ‘We hebben de zorg kapot georganiseerd, we moeten terug naar de eenvoud, naar een financiering zonder al die verschillende potjes.’
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Koning Maarten

27 juni 2019

Het begon met mijn ergernis over de eindeloze bangmakerij van het KWF om kanker de grote bedreiging van een gelukkige toekomst te maken teneinde voldoende geld in te kunnen zamelen om meer en meer onderzoek te doen. We zijn volgens allerlei onderzoeken zo’n gelukkig en tevreden volkje, maar het zou nog beter zijn als er geen kanker bestond. Meer onderzoek! Niet dat ik vind dat er niet meer onderzoek gedaan kan worden om het leven te verlengen en de kwaliteit van het bestaan van mensen met kanker te verbeteren, maar de toon en de stijl van het bussiness model KWF konden me niet enthousiasmeren. Ik probeerde de alleraardigste KWF-medewerkers die ik uiteindelijk leerde kennen toen ik mijn diensten aanbood te overtuigen van het belang van betrokkenheid van patiënten bij de keuze van de onderzoeksprojecten, maar het kwam niet verder dan dokter-weet-het-uiteindelijk-toch-altijd-beter gevoel en de eventueel uitgenodigde patiënt zit er proforma bij. Er waren meer mensen niet helemaal gelukkig met de houding van het KWF.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Helemaal alleen in het heelal

27 juni 2019

Een halve eeuw geleden bracht Space Oddity van David Bowie een astronaut tot leven. Er werd een raket gelanceerd met Major Tom aan boord. Die kijkt sindsdien van een afstand naar de aarde. Hij is al die jaren kalm gebleven en is nog in de veronderstelling dat het contact met ground control ieder moment kan worden hervat. Als het nummer voorbijkomt op de radio, ga ik mee, of ik wil of niet. Hoe zou het zijn om daar te zweven? Intens, vermoed ik, en onvergetelijk. Leuk voor een moment, denk ik ook, niet een heel leven. Er is niemand om hem heen. Hij heeft niemand om zijn verwondering mee te delen. Er is geen mens om aan te raken of door aangeraakt te worden: geen handdruk, omhelzing, aai of schouderklopje, geen woorden. Er is niemand die een keer een kop thee voor hem zet, niemand die luistert naar zijn verhaal of bereid is hem iets te vertellen.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Waar oneindigheid ontstaat

20 juni 2019

Het was iets in die fonkelende ogen van je. Iets waardoor ik het meteen wist. Jij was degene met wie ik oud wilde worden. Al snel werd ik verliefd op elk klein detail van je. Op je houterige geur, op de kuiltjes in je wangen als je lachte. Op onze gesprekken, tot midden in de nacht. Je vertelde me hoe je baalde van al het onrecht in de wereld, dat je een nieuwe thuis voor me zou vinden. Een plek waar onze kinderen zorgeloos zouden kunnen opgroeien, in een veilige en eerlijke wereld. Een plek waar we niet ouder zouden worden, en samen een oneindig leven zouden leiden. Je maakte plannen. En toen verdween je. Ik had er alles aan gedaan om je ervan te overtuigen gewoon bij me te blijven, maar je wilde niet naar me luisteren.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Verzuip maar in die soep!

13 juni 2019

Hij vertelde hoe hij naar zijn auto had lopen zoeken. Hij wist zeker dat hij hem hier had geparkeerd. Hij liep een rondje door de parkeergarage, en toen nog een, allengs ongeruster. Hij was al zeker twintig minuten aan het zoeken – het parkeerkaartje was allang niet meer geldig – toen hij de hulp inriep van de parkeerwachter. De jongen straalde de rust uit van iemand die wel vaker met dit bijltje had gehakt. Hij hielp zoeken en samen vonden ze, meer tot de verrassing van de oude man dan tot die van de parkeerwachter, de auto op de tweede verdieping van de garage, in plaats van op de derde, waar de man tevergeefs had gezocht.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Schurende steentjes

6 juni 2019

Hij zit er weer. Ik zie alleen zijn achterhoofd met grijs, dik haar. Elke dag rond het middaguur zit hij in z’n eentje op het bankje dat uitkijkt over de vijver die middenin het industrieterrein ligt. Ik bekijk hem vanachter licht getint glas, zeshoog in een kantorencomplex. Ik wiebel op mijn hakken. Hij zit daar om zijn dag te breken en ik ren de hele dag maar door van de ene naar de andere deadline. Als ik een keer echt pauze neem kan ik waarschijnlijk zijn dag maken door een leuk praatje met hem aan te knopen. Wezenlijk contact is toch waar het om gaat. Eén gesprekje tussen de honderden mails en berichten die ook vandaag weer binnen zullen komen. De printer ratelt. Ik pak het afgedrukte document op en draai me om. Toch kijk ik nog een keer naar buiten. Hij zit daar zo roerloos. Het is koud buiten. Arme man. Mijn gedachten staan even stil en mijn hele lijf zegt ‘Nu doen’. Ik gris mijn lange wollen mantel van de kapstok en loop richting de lift.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

23 mei 2019

Ik besteed alleen aandacht aan mijn navel als ik eenzaam ben. Het kuiltje in mijn buikheuvel is een relict uit de mooiste tijd van mijn leven. Mijn navelvorm heet een innie; een ovale of ronde holte. Er zijn ook mensen met een outie, een bolletje of een knoopje. Mijn innie vult zich soms met navelpluis, het mooiste woord voor viezigheid dat ik ken. De binnenkant van mijn navel doet denken aan een knoopje van een ballon. Wanneer je mijn navel zou ontknopen zou ik op eenzelfde manier als een ballon door de kamer schieten en uiteindelijk slap en vormloos landen in een hoek. Eenzaamheid bestrijd ik door het topje van mijn wijsvinger in mijn navel te drukken en mijn ogen te sluiten en terug te denken aan de tijd waarin ik nog het perfecte afgietsel was van de mal van mijn moeders baarmoeder.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Trajectum is óók GGZ-zorg,
óók forensische psychiatrie

23 mei 2019

Het beeld bestaat dat Trajectum staat voor ‘gehandicaptenzorg’. Dat beeld wil bestuurslid Evert Jan van Maren bijstellen. ‘We richten ons op mensen met een licht verstandelijke beperking, maar altijd in combinatie met GGZ-behandeling en forensische zorg. Het werken op dit snijvlak maakt werken bij Trajectum zo interessant, juist ook voor mensen uit de GGZ.’ Van Maren vertelt van een jonge vrouw met een licht verstandelijke beperking. Ze kwam binnen, vastgebonden op een brancard, met een helm op om haar tegen zichzelf te beschermen. De combinatie van haar verstandelijke beperking en een psychiatrische stoornis zorgde voor ernstige psychische instabiliteit. Ze werd opgenomen op de meest intensieve afdeling die Trajectum rijk is. ‘Van Maren: ‘Nu staat ze op het punt om in de buurt van haar familie te gaan wonen. Vaak komen bij ons mensen die elders stuk liepen.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Het trieste bestaan van het inactieve
geslachtsorgaan

16 mei 2019

Hoe ik in deze situatie terecht ben gekomen, weet ik niet precies. Volgens mij had het niet zozeer te maken met goesting, dan wel met eenzaamheid. In het deurgat kijken twee gezichten in mijn richting: een bleekbroos meisje onder invloed en een wellicht niet zo oude, maar afgeleefde pooier. ‘Hoe heet jij?’ vraag ik aan het meisje. Ze antwoordt niet. ‘Je hebt een halfuur’, zegt haar pooier. ‘Heb je meer tijd nodig, dan reken ik telkens een halfuur erbij, capiche?’ Ik knik.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Samen in het glas kijken

9 mei 2019

Alcohol was kinderspel. Mijn wankelende papa was voor mij een spel Twister. Als kind lag ik graag met hem op de sofa te dutten, hij in zijn roes, ik in mijn kinderdroom. Maar als je vader de flessen portwijn verstopt onder het aanrecht, dan organiseert hij geen schattenjacht. Zodra ik oud genoeg was om voor mezelf een mening te vormen, veroordeelde ik hem langzaam maar zeker tot dronkaard. Het zielige slachtoffer van zijn eigen verslaving. Zwakheid. Hoe kun je nu je verloren dromen in lege wijnflessen stoppen? Daar, in het verlengde van het afvoerputje, verzamelden zich zijn stille tranen. Toen, in mijn jongensogen, lag de remedie voor de hand. Met een beetje karakter raak je daar toch zo vanaf?
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Pleidooi voor Parlementaire
enquête over verzuipen van kleine
GGZ-aanbieders

9 mei 2019

Kleinschaligheid, diversiteit en professionele ruimte en expertise zijn de afgelopen decennia helaas niet geassocieerd met goede en goedkope zorg. En zo worden veel kleinere partijen eruit geconcurreerd terwijl ze juist wel betere en goedkopere zorg leveren. Dat is een groot schandaal en daarom moet er een enquête komen. In 2008 werd na veel onderzoek eerstelijns psychologische hulp opgenomen in het basis-pakket zodat iedere Nederlander gebruik kan maken van het landelijk dekkend netwerk van vrijgevestigde psychologen. Omdat door de ‘marktwerking’ sinds 2006 ook andere partijen dit aanbod mochten bieden gingen grote GGZ-instellingen op een industriële manier hun kortdurende GGZ ‘uitrollen’.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Mist

2 mei 2019

Bij het opruimen van de kledingkast viel een doos van de bovenste plank. Een verweerde teddybeer rolde er half uit, op het bidprentje en de rouwadvertentie van mijn broer. Ik pakte de doodgeknuffelde beer op. Zijn eens zo zachte vacht prikte nu stekelig door het stramien, stro stak door de gaten in zijn kop en zijn linkerschouder was open gerafeld. Voorzichtig legde ik de gehavende knuffel terug in de doos. Het is het enige aandenken aan mijn broer, die net zo gehavend en breekbaar was als zijn beer.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Vlekken

25 april 2019

‘63 kaarsen waren te veel’ zegt Ruud. ‘Dus heb ik er maar drie gepakt voor op de rijstevlaai. Dat ziet er leuk uit, toch? Op dit kleed? Weet je, dit kwam echt alléén op tafel wanneer er iets te vieren viel. Met Kerst, Nieuwsjaardag en natuurlijk altijd met mijn verjaardag. Ik heb hem daarom
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Snor

18 april 2019

Het enige geluid dat ik hoor is het getik van de klok. Zo nu en dan springt er een vogeltje uit tevoorschijn, dat een paar keer hard roept. Gelukkig hoef ik daar niets meer mee. Ooit was ik een echt feestbeest, kon ik nachten doorhalen met mijn buurtgenoten. Maar de laatste tijd hoefde ik niet meer zo nodig. Overbodig voelde ik me. Ik was leeg, waar ik ooit vaak vol was. Het liefst lag ik de hele dag op een warm, zacht plekje, weg van de anderen. Heel wat nesten heb ik geworpen, kleintjes gelikt, gezoogd en in hun nekvel rondgesjouwd. Allemaal zijn ze vertrokken. Sommigen kwamen niet ver, die eindigden hun leven platgereden op de weg voor het huis. Anderen zijn opgehaald door wildvreemden met hun kinderen, die verrukt in hun net geopende oogjes keken. Nooit meer iets van gehoord.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Mensen helpen die ‘de droad effe kwiet bin’

11 april 2019

Mediant Geestelijke Gezondheidszorg in Twente opende in 2015 de Helmer-Es, een nieuwe High Intensive Care (HIC). Teampsychiater Marije Vermaas voelt zich hier als een vis in het water. Er is één probleem: ze is de enige psychiater op de afdeling, er moet nodig een collega bij. Maar dat is lastig. Veel collega’s zien Twente als een uithoek. Ze gooit graag een hengeltje uit. Haar aas: een moderne HIC die op dit moment in Nederland min of meer geldt als dé standaard.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Deze cliënt zit nog steeds in mijn hoofd

4 april 2019

Ariëtte van Reekum, psychiater en lid raad van bestuur van GGZ Breburg in Brabant, heeft een open inborst. Niet te beroerd om een fout toe te geven. Toch zit ze soms in een spagaat: een organisatie heeft een structuur en cultuur nodig om open te zijn over fouten en ervan te leren. Maar na een uitzending van Zembla is ze naar de buitenwereld voorzichtiger. ‘Het publiek en de pers eisen openheid, maar de nuance is vaak ver te zoeken. Dat maakt de zorgprofessional kopschuw.’
Lees meer >>

Reageer |  reacties

De Psychotherapie van de Toekomst.
Wat staat ons te wachten?

4 april 2019

Op vrijdag 10 mei a.s. organiseert nascholingstijdschrift PsyXpert het congres ‘De Psychotherapie van de Toekomst’. Bestemd voor alle GZ-behandelaren – psychiaters, klinisch psychologen, psychotherapeuten, GZ-psychologen – die psychotherapie toepassen in hun dagelijks werk. D!SCURA ging in gesprek met Anne-Marie Claassen, sinds 2018 hoofdredacteur van PsyXpert, en in het dagelijks leven werkzaam als psychotherapeut en programmamanager in het Centrum voor Persoonlijkheidsstoornissen bij Mediant in Hengelo (O.). Op 10 mei treedt Claassen op als dagvoorzitter.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Oeps! Chirurgische blunder of complicatie?

28 maart 2019

De sfeer op de operatiekamer is goed op de maandagochtend. Muziekje aan, mooie weekendverhalen. Er wordt een dialyse shunt geconstrueerd in de arm van een patiënt met nierfalen: een subtiel maar routineus klusje, niets aan de hand. Een kunststof slangetje, 25 cm lang en 6 mm in doorsnee, wordt op de slagader gehecht, onder de huid getunneld en aan het andere eind op een ader aangesloten. De hoge bloedstroom die zo ontstaat maakt het mogelijk om in enkele keren per week het bloed schoon te spoelen met een dialyse apparaat. We hechten eerst met een fijn draadje de buis op de slagader. Als dat klaar is staat ook de buis onder slagaderlijke druk en moet een tijdelijk klemmetje voorkomen dat het bloed eruit stroomt. Mijn chirurgische bril maakt met factor twee-en-half vergroting de fijnste naadjes mogelijk maar dat gaat wel ten koste van het gezichtsveld. De patiënt is wakker, alleen de arm is verdoofd. We praten met haar en leggen steeds uit wat er gebeurt. Plotseling wordt ze onrustig en de anesthesist vraagt wat we in godsnaam aan t doen zijn.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Sorry

21 maart 2019

De keuze om medicijnen te gaan studeren was simpel. Omdat ik in dienst moest en dat uit kon stellen als ik geneeskunde of theologie ging studeren, koos ik de studie die me het meest aantrok. Ik hield van de opleiding, vond alles ongelooflijk interessant, werkte hard, haalde nooit een cijfer onder de zeven, maar dat veranderde allemaal toen de klinische periode begon. Leuk om het allemaal te weten, maar wat moest ik met de kennis gaan doen? De psychiatrie leek me het interessantst, maar toen ik mijn coschappen in dat specialisme deed, zag ik dat wat ik in de boeken van de antipsychiaters Laing en Cooper las, ver weg was van de praktijk. Het ging daar niet om de empathie en invoelende gesprekken die ik verwacht had, maar om management van gedrag en stemming van mensen die om wat voor reden ook vervreemd waren van de wereld rondom hen, iets dat gebeuren moest in te weinig tijd. Niets voor mij. Wat moest ik dan worden?
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Hoe fout is lastig?

14 maart 2019

Wat is mijn grootste fout? Mijn grootste fout gaat in meervoud. Zoals de keer dat ik een spiraalbed wilde doorzagen en een reeks tanden verloor. Of dat ik veel te jong trouwde, al maakte ik dat wel weer goed door een paar jaar later weer van haar te scheiden. En niet te vergeten dat ik ongeveer zeven jaar manager was bij een RIAGG. Maar de allergrootste fout is toch wel dat ik als vijfjarige niet het advies van een handchirurg opvolgde om mijn kromme pinken, het gevolg van Kirners deformiteit, te laten rechtzetten. “Is hij lastig?” vroeg de chirurg aan mijn moeder? Enter magisch denken.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Struikelen en opstaan

7 maart 2019

Ik moet eerlijk bekennen dat ik moeite had met het thema voor deze column. ‘Mijn grootste fout’,- ik raakte niet geïnspireerd, ik ‘voelde m niet’. Het is niet dat ik geen fouten maak, ik kan alleen niet goed kiezen of, en zo ja welke van mijn fouten ik een medaille zou willen toekennen. Is het het moment dat ik als eerstejaars studente journalistiek besloot geen gebruik te maken van het aanbod van die mysterieuze man in Americain? Hij had een leren koffer bij zich, gevuld met stiekem gekopieerde documenten waaruit bleek dat er heel veel geld aan de strijkstok bleef hangen bij een non profit organisatie waar hij jarenlang als accountant had gewerkt. Hij vroeg mij het verhaal openbaar te maken- a young and eager journalist zocht hij en dacht deze gevonden te hebben in mij. Ik was éénentwintig. De organisatie die aan de schandpaal moest, was Greenpeace.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Na de achtbaan van de transitie nu de focus op verbinden

7 maart 2019

De trein van de transitie binnen de GGZ is tot stilstand gekomen. Ook bij Reinier van Arkel. Minder specialistische zorg in de kliniek, meer ambulante zorg dicht bij de cliënt. Medewerkers en hun expertise zijn verspreid over buitenpoli’s en wijkteams. Nu het stof is opgewaaid, is de vraag: hoe verder? GZ-psycholoog Laurien Willems-Passtoors is bij Reinier van Arkel in opleiding tot klinisch psycholoog Kind & Jeugd. Bij haar komt één woord naar boven: verbinden.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Curegie: voor managers in de zorg!

6 maart 2019

Zorgorganisaties weten dat Van Der Hoef & Partners een succesvol search- en selectiebureau is voor het zoeken van psychiaters, andere medisch specialisten, klinisch psychologen, GZ-psychologen en bestuurders in de zorg. Dat dit bureau onder de naam Curegie ook bemiddelt in staf- en managementfuncties in de zorg, is veel minder bekend. Senior consultant Godert van Walré de Bordes wil hier verandering in brengen. ‘Voor ons is het een erezaak om alle bemiddelingen – net als in 2018 – succesvol af te sluiten.’
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Mijn grootste fout

28 februari 2019

We schrijven tweede helft jaren tachtig. Locatie: in onze toen nog echte plattelandspsychologenpraktijk die we in 1978 waren gestart. Naast het behulpzaam zijn bij psychische aandoeningen van de plattelanders, werkte ik hard aan een eerste Nederlands handboek over persoonlijkheidsstoornissen. Door de aparte as voor persoonlijkheidsstoornissen in de DSM-III uit 1983 kregen deze nu extra aandacht van psychologen en kwam er veel onderzoek naar op gang. Geïnspireerd door Otto Kernberg en Theodore Millon werkte ik zo hard aan het thema persoonlijkheidsstoornissen dat ik deze aandoeningen overal in mijn werk tegenkwam. Zoals het een kind vergaat zodra het een hamertje krijgt: de hele wereld gaat op een spijker lijken.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

De Holenman

21 februari 2019

‘De Holenman’ van Amsterdam-Noord werd hij door het politiebureau Waddenweg genoemd. Op aanvraag van de GG&GD bezocht ik hem in een bosje tussen twee uitvalswegen van de snelweg. Volgens de politie woonde hij er al een jaar of drie. Hij was niemand tot last geweest, maar men had ontdekt dat de Holenman er in voorgaande jaren tientallen kuilen had gegraven. Eén van de wijkagenten was tijdens een inspectie van het talud in een van de afgedekte gaten gevallen.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Als e-health meerwaarde
heeft, zijn we er als eerste bij

14 februari 2019

Iemand die zelf verslaafd is geweest, is eigenlijk de enige die een verslaafde begrijpt’, zegt Dick Trubendorffer. Hij was zelf verslaafd aan alcohol, partydrugs, werken en seks. Na een mislukte behandeling in Nederland herstelde hij in Amerika. In Nederland zette hij daarna Trubendorffer ‘Hulp bij Verslaving’ op. De zorg is ambulant, E-health en beeldtelefonie spelen een cruciale rol.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Van bajes naar zorginstelling,
van cipier naar groepsleider

14 februari 2019

‘Eens kijken of het me lukt’, dacht hoofd behandeling Peter van der Sanden, toen hij in 2011 in jeugdzorginstelling Almata in Ossendrecht ging werken. De ‘bajes voor jongeren’ moest worden omgevormd van een justitiële instelling naar een gesloten jeugdzorginstelling. Cipiers werden groepsleiders. Het lukte. Met Van der Sanden als grote inspirator. Juni 2019 gaat hij met pensioen.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Waarom e-health tóch succesvol wordt

7 februari 2019

Ik kan me goed voorstellen dat gelouterde zorgbestuurders als Wouter van Ewijk niet geloven in e-health (Discura, 25 januari jl.). Je gaat doorgaans niet naar de dokter voor je plezier. Je vermoedt iets ernstigs in je unieke lijf. En wilt daarbij de arts wel in de ogen kijken. Je wilt gezién worden. Je zoekt, wellicht impliciet, de vertrouwensband. En dat is toch anders ‘van aangezicht tot aangezicht’ dan ‘van aangezicht tot computerscherm’. E-health zal in de zorg vermoedelijk een langere incubatietijd kennen dan digitale technologie in het amusement, in onze auto’s of bij het bankieren.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

E-health voorbij: 100% online
behandelen en monitoren

31 januari 2019

Patiënt A: “Dat berichtje, net na mijn oefening die niet helemaal goed was verlopen, hielp me de dag erna het nog eens te proberen. Toen ging het wel goed!” Patiënt B: “Als ik nu in gezelschap ben en ik voel de angst opkomen, kan ik op m’n smartphone een G-schema invullen en mijn emoties swipen. Niemand die er iets achter zoekt als je even in de smartphone kijkt of appt. Voorheen brandde dat schriftje voor het bijhouden van gedachten in mijn tas of jas, bang dat het eruit zou vallen en iemand het zou lezen.”
Lees meer >>

Reageer |  reacties

E-health, ik geloof er niet in

24 januari 2019

Het is 43 april in het jaar 2031. De heer Blaauw ligt aan zijn bed gekluisterd. Het netwerk van Talpa-all-for-Talpa, de grootste internetprovider van Nederland heeft te maken met een grote storing die al dagen aanhoudt. De zorgrobot, Florence staat in elkaar gezakt in de hoek van zijn kamer. Zij is niet meer in staat haar taken uit te voeren en wat de heer Blaauw vooral mist zijn de lieve woordjes die zij tijdens het wassen en plassen tegen hem zegt. Alle domotica zijn uit gevallen waardoor zijn zorgmanager Guru die hem vanuit Hyderabad in India in de gaten houdt niet meer kan ingrijpen. Met hem had de heer Blaauw via snapchat de laatste dagen juist veel contact, maar die gesprekjes gingen zo snel dat hij niet heeft kunnen onthouden wat Guru hem allemaal probeerde bij te brengen. U begrijpt het wel: de heer Blaauw vervuilde en een aantal dagen later werd hij door het ingrijpen van een alerte buurvrouw in het ziekenhuis opgenomen waar hij ondanks zijn ernstige decubitus slechts voor twee dagen kon worden opgenomen. Hij moest terug naar huis. De storing was inmiddels opgelost en Florence was weer helemaal berekend op haar taken, en de heer Blaauw woonde nog lang, eenzaam en ongelukkig in zijn kleine huisje in de Javastraat.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

E-health wordt slim en krijgt menselijke trekjes

17 januari 2019

E-health kennen we in de psychische zorg vooral van allerlei appjes en interactieve websites. Maar de combinatie van informatietechnologie, kunstmatige intelligentie en robots biedt allerlei mogelijkheden om de zorg radicaal te verbeteren. Op te lossen vraagstukken zijn: hulpvragen komen te laat, schrikbarend lange wachttijden gooien daar nog een schepje bovenop. Nog steeds krijgt een groep mensen om wat voor reden dan ook helemaal geen hulp. En we zien geen progressie in de epidemiologische kerncijfers, zoals de incidentie en prevalentie van psychische stoornissen. Alles wat de oplossing van deze problemen dichterbij brengt moeten we omarmen.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

If you snooze, you lose

10 januari 2019

Soms moet de vooruitgang een handje worden geholpen. Dan moet je knopen doorhakken, ook al weet je dat er heibel van komt. In de zorg is het niet anders. Het is april 2016. Het Zorginstituut Nederland maakt bekend dat het de regie over de zorgstandaard voor geboortezorg overneemt. Beroepsverenigingen van gynaecologen en verloskundigen kunnen het maar niet eens worden over die kwaliteitsstandaard en de verdeling van geld. Koud anderhalve maand later is de zaak beklonken en ligt er een fonkelnieuwe Zorgstandaard Integrale Geboortezorg op tafel.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Data die niets zeggen

3 januari 2019

Hulp- en zorginstellingen verzamelen een schat aan gegevens, die digitaal worden opgeslagen. Wat een kans voor het voorspellen van welke hulp iemand nodig heeft! Big data kunnen bijvoorbeeld voorspellen of de kans op schooluitval groot is. Zo werkt de gemeente Dordrecht met een computermodel dat een tiental kenmerken met elkaar in verband brengt en berekent of de alarmbellen moeten gaan rinkelen voor een tiener. Bij code oranje ploft er een brief op de mat, waarin om opheldering wordt gevraagd. Bij code rood staat de leerplichtambtenaar bij de leerling op de stoep.
Lees meer >>

Reageer |  reacties

Vacatures

MEER OVER DEZE VACATURE >>

Opinie

Wat doet de DSM-5 met
de psychiater en de psychiatrie?

De DSM-5 is niet onschuldig. Het beïnvloedt de ontwikkeling van het vak van psychiater en dus van de psychiatrie als discipline. Ook in deze derde podcast botsen de standpunten van psychiater Floortje Scheepers en psychiater Ralph Kupka. ... Meer

Reageer |  reacties

Podcast 3. Wat betekent de DSM-5 voor de behandelaar?

Onze derde podcast "Wat betekent de DSM-5 voor de behandelaar" is te beluisteren op "Psychiater op de cast" op Spotify.In deze aflevering komen Floortje Scheepers en Ralph Kupka wederom met elkaar in botsing over hun standpunten, maar ze zijn het erover eens dat het lijden van patiënten en de bijbehorende processen centraal moeten staan. ... Meer

Reageer |  reacties

Podcast 2. Wat betekent de DSM-5 voor de patiënt?

Onze tweede aflevering, "Wat betekent de DSM-5 voor de patiënt?", is nu beschikbaar op op Spotify: "Psychiater op de cast".In deze boeiende aflevering onderzoeken Floortje Scheepers, Ralph Kupka en Tessa van den Ende, onder leiding van Wouter Van Ewijk, de impact van de DSM-5 op de patiëntenzorg. ... Meer

Reageer |  reacties