Ik stel doelen die verder liggen
dan hier of morgen

                    Angela Rutten | Teamleider Administratieve Organisatie

             “Ik stel doelen die verder liggen dan hier of morgen.”

Discura publiceert drie interviews met professionals uit de zorg die een achtergrond hebben als verpleegkundige. Het thema van dit drieluik is: carrière in de zorg. Wat drijft hen, hoe belangrijk is hun zorgervaring nu nog in hun huidige werk? Angela Rutten is de tweede van de drie. Zij begon als verpleegkundige en is nu teamleider van de Administratieve Organisatie bij de GGZ Oost Brabant. Ze studeerde onlangs af als bedrijfskundige (HBO).

Waar ben je opgegroeid?
In Wijchen met mijn vader, moeder en 3 jaar oudere broer. Mijn vader was godsdienst en maatschappij docent aan de MEAO. Mijn moeder was bejaardenverzorgster van oorsprong maar is na de geboorte van mij en mijn broer niet meer gaan werken.

Welke normen en waarden heb je van huis uit meegekregen?
Mijn ouders hebben me geleerd altijd het goede in mensen te zien. Daarnaast hebben ze mij op het hart gedrukt goed te luisteren. Proberen van betekenis te zijn voor elkaar. We hadden veel dieren in en rond het huis. Dat mocht allemaal van mijn ouders. Zoals je zorgt voor dieren bepaalt mede de manier waarop je later omgaat met mensen.

Hoe kijk je terug op je schoolperiode?
Ik was een verlegen en bescheiden meisje. Beschouwend, hoe kinderen met elkaar omgaan verbaasde me, ik kon vaak niet begrijpen dat de wereld zo in elkaar zat. Ik schrok er bijvoorbeeld van dat men zo weinig rekening met elkaar hield. Een beetje naïef zou je kunnen zeggen. Maar ik had al snel door dat de wereld nu eenmaal zo in elkaar steekt.

Hoe verliep jouw studie?
Ik heb na mijn lagere school een havo-advies gekregen. Ik heb 3 jaar de HAVO gevolgd en toen sloeg de onzekerheid toe en ben ik overgestapt naar 4 MAVO waar ik met voortreffelijke eindcijfers ben geslaagd. Deze overstap was nodig mede omdat ik graag de vakken Biologie en Scheikunde wilde blijven volgen. Deze had ik immers nodig om een vervolgopleiding in de zorg te kunnen gaan volgen. Op mavoniveau bleek ik prima in staat om deze vakken te volgen. Aansluitend ben ik de opleiding MDGO Verpleegkunde gaan volgen, vergelijkbaar met de opleiding MBO-verpleegkunde nu. Ik heb eigenlijk nergens anders gekeken, ik wist altijd al dat ik de zorg in wilde, mijn moeder zei dat ik een leuke verpleegkundige zou zijn. Direct daarna heb ik een HBO-V opleiding gevolgd. Voor die opleiding heb ik onder andere stage gelopen in Kenia. Om op je 21ste een dergelijke kans aan te pakken heeft mij als mens veel gebracht.

Hoe verliep je carrière na je studie?
Na deze opleiding waarin ik veel vertrouwen heb bijgetankt ben ik aan de slag gegaan bij een gesloten psychiatrische instelling in Venray. Daar bleek al snel dat ik meer voldoening haalde uit progressie en ontwikkeling en niet uit beheersing. Ik heb daar vermoed ik 5 afdelingen gezien voordat ik erachter kwam dat ik nog een aanvullende opleiding wilde volgen. Dat werd de opleiding tot sociaalpsychiatrisch verpleegkundige (SPV). Met die opleiding ben ik aan de slag gegaan bij het RIAGG in Oss met als specialisatie kinder- en jeugdpsychiatrie. Dat heb ik 15 jaar gedaan met veel plezier. Totdat ik gevraagd werd om mee te denken met het herstructureren van de administratieve organisatie bij wat inmiddels de GGZ Oost Brabant heette. Ze waren op zoek naar iemand met goede input en met zorg-perspectief. Vanuit mijn ervaring had ik hier een sterke mening over en er was best ruimte voor verbetering. Ik wilde het plan niet alleen neerzetten maar ook uitvoeren. Dat betekende uiteindelijk het einde van mijn carrière als verpleegkundige. In 2015 ben ik een opleiding hbo-bedrijfskunde gaan doen voor extra bedrijfskundige bagage maar ook om in mijn nieuwe rol verder door te kunnen groeien. Dat betekent bijvoorbeeld dat ik binnen de GGZ Oost Brabant nu ben aangesteld als projectleider.

Welke karaktertrekken hebben jou het meest opgeleverd?
Ik ben niet bang, ben daadkrachtig en heb veel energie. Ik keek voorheen ook enorm tegen mensen op, op hoge posities. Op een gegeven moment heb ik voor mezelf bedacht dat ik dit best wat minder mag doen.

Welke mensen zijn jouw voorbeeld?
Voorbeelden zijn Fred Pijls en Ronnie van Diemen, ik ken hen beide uit hun rol als bestuurder. Ronnie is inmiddels Inspecteur-generaal Gezondheidszorg en Jeugd. Wat ze voor elkaar krijgen en hebben gekregen maar vooral de manier waarop ze met andere collega’s omgaan spreekt me enorm aan.

Wat had je niet verwacht en is je toch gelukt?
Lachend: “Ik had het niet verwacht om gezien te worden en dat is wel gelukt.”

Welke belangrijke keuzes heb jij gemaakt?
Ik vind het belangrijk dat GGZ Oost Brabant goede zorg geeft aan onze patiënten. Continuïteit is daarin belangrijk. Als er geen geld is kun je geen zorg inzetten en kun je niet innoveren. In mijn huidige rol kan ik een grotere groep patiënten bereiken doordat ik me in kan zetten voor de innovatie en de continuïteit van de zorg die we bieden. Om meer de bedrijfsmatige kant te kiezen van de zorg is voor mij een belangrijke keuze geweest.

Wat zeggen mensen die jou kennen over hoe je in het leven staat?
Dat ik scherp kan zijn, ik ben ook wel eens een baken genoemd door collega’s.

Wat is je visie op de krapte op de arbeidsmarkt in de GGZ-zorg?
Ook binnen de administratieve organisatie hebben we moeite om geschikt personeel te vinden. Met een opleiding alleen ben je er nog niet. Jouw ontwikkeling staat nooit stil. De GGZ is een branche die dit als geen ander begrijpt. Personeel wordt voortdurend bijgeschoold en opgeleid. Als je aan je persoonlijke ontwikkeling wil werken kan dat zeker binnen de GGZ-zorg. Ik denk dat meer mensen dat moeten beseffen, carrière maken in de GGZ zorg is goed mogelijk. Als dat besef er zou zijn zou dit een meer aantrekkelijke branche kunnen zijn. We zouden dan minder moeite hebben met het werven van goed gekwalificeerd personeel. Ook de uitstroom zouden we beter onder controle moeten krijgen. Als de instroom goed zou zijn maar de uitstroom nog hoger neemt het tekort ook verder toe.

Wat wil je de jongste generatie zorgmedewerkers meegeven?
Als je ambitie hebt laat dat dan blijken. Zodat je leidinggevende dit weet en ernaar kan handelen. Alleen op die manier kan een passende opleiding gezocht worden om je persoonlijke ontwikkeling te voeden. Stel doelen zodat je zeker weet dat je vooruitgaat. Ik stel doelen die verder liggen dan hier of morgen. Ik word blij als ik ergens energie in kan steken, als ik dingen kan geven en dan zie dat het resultaat oplevert. Het liefst zie ik dat mensen daar blij van worden. Dat voedt mijn ambitie.

• Tweet