Gevaar inschatten

“Ik ben niet agressief! Ik heb nog nooit iemand geslagen. Nee, ook niet met een plastic schep, krijg nou wat”. De vrouw lacht een schorre lach. ”Wie zegt dan dat ik iemand geslagen heb? Staat dat in de IBS? Hoe komt die dokter daar dan bij?” Ze wordt wel eens boos, zegt ze. En dan zegt ze gewoon waar het op staat. Maar iemand aanraken, nee, dat doet ze nooit. En dat haar buren nu bang zijn om hun kinderen buiten te laten spelen, dat is echt onzin. Ze gaat immers met de buurvrouw naar de markt! Een psychiatrische stoornis , nee die heeft ze niet. En die lithium dan? Die slikt ze voor ADHD. Dat haalt de toppen en de dalen er af, zegt ze.

Ik kom als onafhankelijk psychiater een RM-beoordeling doen om vast te stellen of er gevaar is en zo ja of dat gevaar voortkomt uit een psychiatrische stoornis. En ik moet besluiten of dat gevaar niet op andere wijze valt af te wenden dan door een dwangopname. De arts, die om de beoordeling vroeg, heeft mij over haar ziektegeschiedenis ingelicht. Maar hoe krijg ik verder informatie over het gevaar, dat zij kennelijk oplevert? De buurtregisseur (die nu tegenwoordig weer wijkagent is), zou mij meer kunnen vertellen over wat er recent gebeurd is, maar die is helaas op vakantie. De bureauchef zegt, dat hij mij om privacy-redenen geen informatie over de incidenten en gebeurtenissen van de laatste tijd mag geven. Bij de RM- zitting zal de officier van justitie er zoals het meestal gaat niet bij zijn. Dus zal er informatie ontbreken en zal de rechter aan de psychiater vragen of er sprake is van gevaar op basis van een psychiatrische stoornis. En dan zegt de psychiater…….

Maar hier klopt iets niet! Hoe kan ik iets verstandigs zeggen over het gevaar, dat deze patiënte gaat opleveren wanneer niemand mij iets vertelt over wat er recent onder welke omstandigheden is gebeurd en ik geen inzage mag hebben in de relevante gegevens? Nu kan ik niet anders dan onder ‘mededelingen en wenken’ in de geneeskundige verklaring vermelden: s.v.p. ‘mutaties’ opvragen en ter zitting meenemen”. Maar wie heeft daar wat aan?

In de nieuwe BOPZ, de WVGGZ, wordt het nog ingewikkelder, want er is geen rol meer toebedeeld aan de officier van justitie. Dus kunnen we hem er niet over spreken of op aan spreken. En wanneer we om privacy-redenen nog steeds niets te horen krijgen, dus nog steeds geen inzicht in de mutaties krijgen dan weten we nog minder dan nu. Hoe weten we dan nog waar het over gaat, wie kunnen we dan nog zeggen waar het op staat? Van die dingen, van die moeilijkheden in de samenwerking word ik wel eens boos. Maar agressief? En slaan met een plastic schepje? Daar ben ik niet van. Nee, dat nooit!

Vos Beerthuis

Op 18 september tijdens het symposium Spoedeisende Psychiatrie geeft Vos Beerthuis de workshop “Triage in de GGZ”. Meer informatie over dit symposium kunt u hier vinden. 

• Tweet