Overig
De zogenaamde ambulantisering
30 maart 2021
Onze GGZ is niet in staat patiënten met ernstig psychische lijden te helpen HOE KOMT DAT EN HOE KAN HET BETER? In korte tijd laten twee onderzoeken zien dat we het in Nederland niet voor elkaar krijgen om ernstig psychische lijden te verlichten. De zogenaamde ambulantisering, psychische hulp buiten de instellingen stimuleren en de klinische zorg afbouwen, ingezet met het Bestuurlijk Akkoord in 2012 is mislukt, zo heeft het Trimbos Instituut recent laten zien.
Lees meer >>
Dialoog vraagt om een growth mindset
29 maart 2021
Eind Januari kwam mijn boek ‘Mensen zijn ingewikkeld’ uit bij de Arbeiderspers. Het gaat over onze kijk op mentale ontregeling en over hoe lastig het is complexe, dynamische, adaptieve fenomenen vanuit 1 perspectief te benaderen. Als je naar rechts kijkt mis je wat er op links gebeurt en als je de voorkant in beeld hebt, weet je niet wat er ondertussen aan de achterkant gaande is.
Lees meer >>
Deze cliënt zit nog steeds in mijn hoofd
4 april 2019
Ariëtte van Reekum, psychiater en lid raad van bestuur van GGZ Breburg in Brabant, heeft een open inborst. Niet te beroerd om een fout toe te geven. Toch zit ze soms in een spagaat: een organisatie heeft een structuur en cultuur nodig om open te zijn over fouten en ervan te leren. Maar na een uitzending van Zembla is ze naar de buitenwereld voorzichtiger. ‘Het publiek en de pers eisen openheid, maar de nuance is vaak ver te zoeken. Dat maakt de zorgprofessional kopschuw.’
Lees meer >>
Oeps! Chirurgische blunder of complicatie?
28 maart 2019
De sfeer op de operatiekamer is goed op de maandagochtend. Muziekje aan, mooie weekendverhalen. Er wordt een dialyse shunt geconstrueerd in de arm van een patiënt met nierfalen: een subtiel maar routineus klusje, niets aan de hand. Een kunststof slangetje, 25 cm lang en 6 mm in doorsnee, wordt op de slagader gehecht, onder de huid getunneld en aan het andere eind op een ader aangesloten. De hoge bloedstroom die zo ontstaat maakt het mogelijk om in enkele keren per week het bloed schoon te spoelen met een dialyse apparaat. We hechten eerst met een fijn draadje de buis op de slagader. Als dat klaar is staat ook de buis onder slagaderlijke druk en moet een tijdelijk klemmetje voorkomen dat het bloed eruit stroomt. Mijn chirurgische bril maakt met factor twee-en-half vergroting de fijnste naadjes mogelijk maar dat gaat wel ten koste van het gezichtsveld. De patiënt is wakker, alleen de arm is verdoofd. We praten met haar en leggen steeds uit wat er gebeurt. Plotseling wordt ze onrustig en de anesthesist vraagt wat we in godsnaam aan t doen zijn.
Lees meer >>
Sorry
21 maart 2019
De keuze om medicijnen te gaan studeren was simpel. Omdat ik in dienst moest en dat uit kon stellen als ik geneeskunde of theologie ging studeren, koos ik de studie die me het meest aantrok. Ik hield van de opleiding, vond alles ongelooflijk interessant, werkte hard, haalde nooit een cijfer onder de zeven, maar dat veranderde allemaal toen de klinische periode begon. Leuk om het allemaal te weten, maar wat moest ik met de kennis gaan doen? De psychiatrie leek me het interessantst, maar toen ik mijn coschappen in dat specialisme deed, zag ik dat wat ik in de boeken van de antipsychiaters Laing en Cooper las, ver weg was van de praktijk. Het ging daar niet om de empathie en invoelende gesprekken die ik verwacht had, maar om management van gedrag en stemming van mensen die om wat voor reden ook vervreemd waren van de wereld rondom hen, iets dat gebeuren moest in te weinig tijd. Niets voor mij. Wat moest ik dan worden?
Lees meer >>
Hoe fout is lastig?
14 maart 2019
Wat is mijn grootste fout? Mijn grootste fout gaat in meervoud. Zoals de keer dat ik een spiraalbed wilde doorzagen en een reeks tanden verloor. Of dat ik veel te jong trouwde, al maakte ik dat wel weer goed door een paar jaar later weer van haar te scheiden. En niet te vergeten dat ik ongeveer zeven jaar manager was bij een RIAGG. Maar de allergrootste fout is toch wel dat ik als vijfjarige niet het advies van een handchirurg opvolgde om mijn kromme pinken, het gevolg van Kirners deformiteit, te laten rechtzetten. “Is hij lastig?” vroeg de chirurg aan mijn moeder? Enter magisch denken.
Lees meer >>
Struikelen en opstaan
7 maart 2019
Ik moet eerlijk bekennen dat ik moeite had met het thema voor deze column. ‘Mijn grootste fout’,- ik raakte niet geïnspireerd, ik ‘voelde m niet’. Het is niet dat ik geen fouten maak, ik kan alleen niet goed kiezen of, en zo ja welke van mijn fouten ik een medaille zou willen toekennen. Is het het moment dat ik als eerstejaars studente journalistiek besloot geen gebruik te maken van het aanbod van die mysterieuze man in Americain? Hij had een leren koffer bij zich, gevuld met stiekem gekopieerde documenten waaruit bleek dat er heel veel geld aan de strijkstok bleef hangen bij een non profit organisatie waar hij jarenlang als accountant had gewerkt. Hij vroeg mij het verhaal openbaar te maken- a young and eager journalist zocht hij en dacht deze gevonden te hebben in mij. Ik was éénentwintig. De organisatie die aan de schandpaal moest, was Greenpeace.
Lees meer >>
Na de achtbaan van de transitie nu de focus op verbinden
7 maart 2019
De trein van de transitie binnen de GGZ is tot stilstand gekomen. Ook bij Reinier van Arkel. Minder specialistische zorg in de kliniek, meer ambulante zorg dicht bij de cliënt. Medewerkers en hun expertise zijn verspreid over buitenpoli’s en wijkteams. Nu het stof is opgewaaid, is de vraag: hoe verder? GZ-psycholoog Laurien Willems-Passtoors is bij Reinier van Arkel in opleiding tot klinisch psycholoog Kind & Jeugd. Bij haar komt één woord naar boven: verbinden.
Lees meer >>
Mijn grootste fout
28 februari 2019
We schrijven tweede helft jaren tachtig. Locatie: in onze toen nog echte plattelandspsychologenpraktijk die we in 1978 waren gestart. Naast het behulpzaam zijn bij psychische aandoeningen van de plattelanders, werkte ik hard aan een eerste Nederlands handboek over persoonlijkheidsstoornissen. Door de aparte as voor persoonlijkheidsstoornissen in de DSM-III uit 1983 kregen deze nu extra aandacht van psychologen en kwam er veel onderzoek naar op gang. Geïnspireerd door Otto Kernberg en Theodore Millon werkte ik zo hard aan het thema persoonlijkheidsstoornissen dat ik deze aandoeningen overal in mijn werk tegenkwam. Zoals het een kind vergaat zodra het een hamertje krijgt: de hele wereld gaat op een spijker lijken.
Lees meer >>
De Holenman
21 februari 2019
‘De Holenman’ van Amsterdam-Noord werd hij door het politiebureau Waddenweg genoemd. Op aanvraag van de GG&GD bezocht ik hem in een bosje tussen twee uitvalswegen van de snelweg. Volgens de politie woonde hij er al een jaar of drie. Hij was niemand tot last geweest, maar men had ontdekt dat de Holenman er in voorgaande jaren tientallen kuilen had gegraven. Eén van de wijkagenten was tijdens een inspectie van het talud in een van de afgedekte gaten gevallen.
Lees meer >>
De geest bestaat niet
16 november 2017
We doen net alsof de geest bestaat, alsof die gestoord kan zijn of ziek, en we spreken onbekommerd over geestelijke stoornissen en geestelijke gezondheidszorg. Dat kan een manier van zeggen zijn waar we niet teveel filosofische diepgang achter moeten zoeken. Toch maak ik er een punt van. Mensen ervaren bewustzijn en hebben de beschikking over psychische functies. Maar een geest bestaat niet en kan dus ook niet gestoord zijn. Geestelijke hulp is op zijn best in de sfeer van het geloof mogelijk.
Lees meer >>
Vastgoed voor veel zorginstellingen een killer
8 juni 2017
Op 1 juni 2017 treedt Paul de Bot terug als bestuurder van Dijk en Duin in Castricum. Het afscheidsinterview vindt plaats in restaurant De Oude Keuken, mensen met afstand tot de arbeidsmarkt serveren de koffie en broodjes. De Oude Keuken is een mooi voorbeeld van de herontwikkeling die het zorginstellingsterrein van Dijk en Duin onder zijn bestuurlijke leiding doormaakte. Veel GGZ-instellingen zitten door de herijking van het zorgaanbod met oud en vaak monumentaal vastgoed in hun maag. ‘De herontwikkeling van ons vastgoed in Castricum is exemplarisch voor de zorgvastgoedsector nieuwe stijl.’
Lees meer >>
Een nieuw kabinet, een nieuwe GGZ?
4 mei 2017
Er is een nieuw kabinet in de maak, dus de tijd bij uitstek om suggesties te doen voor een nieuwe inrichting van de GGZ. Zorgverzekeraars zijn hierin zeker geïnteresseerd aangezien ze verlies aan het lijden zijn. In het bekende jargon: kwaliteitsverbetering kan worden gecombineerd met een efficiëntieslag. Een toekomstvisie: Gezinszorgcentra De eerstelijnswerkers werken samen in kleine regionale gezinszorgcentra. GGZ-hulp wordt verleend door het sociale wijkteam; dit richt zich op de sociale aspecten van de problematiek en deze werkers kunnen niet alleen een goed gesprek voeren maar ook in technische zin helpen bij budgetteren en bij een zoektocht in het woud van uitkeringen en bij sollicitaties.
Lees meer >>
Opinie
Wat doet de DSM-5 met
de psychiater en de psychiatrie?
De DSM-5 is niet onschuldig. Het beïnvloedt de ontwikkeling van het vak van psychiater en dus van de psychiatrie als discipline. Ook in deze derde podcast botsen de standpunten van psychiater Floortje Scheepers en psychiater Ralph Kupka. ... Meer
Podcast 3. Wat betekent de DSM-5 voor de behandelaar?
Onze derde podcast "Wat betekent de DSM-5 voor de behandelaar" is te beluisteren op "Psychiater op de cast" op Spotify.In deze aflevering komen Floortje Scheepers en Ralph Kupka wederom met elkaar in botsing over hun standpunten, maar ze zijn het erover eens dat het lijden van patiënten en de bijbehorende processen centraal moeten staan. ... Meer
Podcast 2. Wat betekent de DSM-5 voor de patiënt?
Onze tweede aflevering, "Wat betekent de DSM-5 voor de patiënt?", is nu beschikbaar op op Spotify: "Psychiater op de cast".In deze boeiende aflevering onderzoeken Floortje Scheepers, Ralph Kupka en Tessa van den Ende, onder leiding van Wouter Van Ewijk, de impact van de DSM-5 op de patiëntenzorg. ... Meer
