Stop de bureaucratie

Als toezichthouder ben ik verbonden aan een grote school. Onlangs bracht ik een werkbezoek. Ik was onder de indruk van de betrokkenheid en creativiteit waarmee leraren hun leerlingen in coronatijd onderwijs geven en hen proberen te helpen zich te vormen tot een evenwichtig mens dat toegerust is op de toekomst. Dat valt warempel niet mee met steeds meer uitvallende leraren als gevolg van coronabesmettingen en de daarmee samenhangende overbelasting van de leraren die nog kunnen blijven werken. En dan heb ik het nog niet eens over de deelname aan die samenleving waarop die leerlingen zich moeten voorbereiden. Mede door corona ontstaat er een steeds onvriendelijker en onverdraagzamere samenleving waarin het voor veel mensen moeilijk toeven is. De scholen, de leraren en leerlingen hebben het dus moeilijk en verdienen steun van de overheid en de gezondheidszorg. Een leraar legde mij een situatie voor waar hij niet uitkwam of anders gezegd bij niemand terecht kon. Hij vertelde over een binaire jongen die zich steeds meer in zichzelf terugtrok, zich automutileerde en af en toe suïcidaal was. Al acht maanden probeerde hij de jeugdpsychiatrie in te schakelen, maar zonder succes. Hij stond op de wachtlijst maar bewoog zich intussen van crisis naar crisis met af en toe een korte opname en soms een bezoek aan huis, omdat men het niet vertrouwde, maar een diagnose en een behandelplan was er nog steeds niet. Wat ik daarvan vond? En wat kon eraan worden gedaan? Ik keek de leraar aan en besefte dat ik het wel wist, maar dat in weerwil van die wetenschap er toch wordt bezuinigd en het ergste van alles de bureaucratie steeds meer toeneemt waardoor hulpverleners meer bezig zijn met het verantwoorden van de zorg dan met die zorg zelf. Stop de bureaucratie! is mijn oplossing. Dan komt er vanzelf ruimte vrij voor goede zorg. 

• Tweet