Eenzaamheid
Alleen maar clubjes voor ouderen
organiseren is te kort door de bocht
4 juli 2019
Eenzaamheid wordt in onze maatschappij een steeds groter probleem, merkt ook Ingrid Kroon. Zij doet als specialist ouderengeneeskunde bij Florence consulten bij ouderen thuis. Daarnaast bouwt ze buiten de muren van Florence aan netwerken in de zorg voor kwetsbare ouderen en staat ze in nauw contact met het ministerie van VWS. Het contact met patiënten brengt haar tot beleidsinzichten. ‘We hebben de zorg kapot georganiseerd, we moeten terug naar de eenvoud, naar een financiering zonder al die verschillende potjes.’
Lees meer >>
Helemaal alleen in het heelal
27 juni 2019
Een halve eeuw geleden bracht Space Oddity van David Bowie een astronaut tot leven. Er werd een raket gelanceerd met Major Tom aan boord. Die kijkt sindsdien van een afstand naar de aarde. Hij is al die jaren kalm gebleven en is nog in de veronderstelling dat het contact met ground control ieder moment kan worden hervat. Als het nummer voorbijkomt op de radio, ga ik mee, of ik wil of niet. Hoe zou het zijn om daar te zweven? Intens, vermoed ik, en onvergetelijk. Leuk voor een moment, denk ik ook, niet een heel leven. Er is niemand om hem heen. Hij heeft niemand om zijn verwondering mee te delen. Er is geen mens om aan te raken of door aangeraakt te worden: geen handdruk, omhelzing, aai of schouderklopje, geen woorden. Er is niemand die een keer een kop thee voor hem zet, niemand die luistert naar zijn verhaal of bereid is hem iets te vertellen.
Lees meer >>
Waar oneindigheid ontstaat
20 juni 2019
Het was iets in die fonkelende ogen van je. Iets waardoor ik het meteen wist. Jij was degene met wie ik oud wilde worden. Al snel werd ik verliefd op elk klein detail van je. Op je houterige geur, op de kuiltjes in je wangen als je lachte. Op onze gesprekken, tot midden in de nacht. Je vertelde me hoe je baalde van al het onrecht in de wereld, dat je een nieuwe thuis voor me zou vinden. Een plek waar onze kinderen zorgeloos zouden kunnen opgroeien, in een veilige en eerlijke wereld. Een plek waar we niet ouder zouden worden, en samen een oneindig leven zouden leiden. Je maakte plannen. En toen verdween je. Ik had er alles aan gedaan om je ervan te overtuigen gewoon bij me te blijven, maar je wilde niet naar me luisteren.
Lees meer >>
Verzuip maar in die soep!
13 juni 2019
Hij vertelde hoe hij naar zijn auto had lopen zoeken. Hij wist zeker dat hij hem hier had geparkeerd. Hij liep een rondje door de parkeergarage, en toen nog een, allengs ongeruster. Hij was al zeker twintig minuten aan het zoeken – het parkeerkaartje was allang niet meer geldig – toen hij de hulp inriep van de parkeerwachter. De jongen straalde de rust uit van iemand die wel vaker met dit bijltje had gehakt. Hij hielp zoeken en samen vonden ze, meer tot de verrassing van de oude man dan tot die van de parkeerwachter, de auto op de tweede verdieping van de garage, in plaats van op de derde, waar de man tevergeefs had gezocht.
Lees meer >>
Schurende steentjes
6 juni 2019
Hij zit er weer. Ik zie alleen zijn achterhoofd met grijs, dik haar. Elke dag rond het middaguur zit hij in z’n eentje op het bankje dat uitkijkt over de vijver die middenin het industrieterrein ligt. Ik bekijk hem vanachter licht getint glas, zeshoog in een kantorencomplex. Ik wiebel op mijn hakken. Hij zit daar om zijn dag te breken en ik ren de hele dag maar door van de ene naar de andere deadline. Als ik een keer echt pauze neem kan ik waarschijnlijk zijn dag maken door een leuk praatje met hem aan te knopen. Wezenlijk contact is toch waar het om gaat. Eén gesprekje tussen de honderden mails en berichten die ook vandaag weer binnen zullen komen. De printer ratelt. Ik pak het afgedrukte document op en draai me om. Toch kijk ik nog een keer naar buiten. Hij zit daar zo roerloos. Het is koud buiten. Arme man. Mijn gedachten staan even stil en mijn hele lijf zegt ‘Nu doen’. Ik gris mijn lange wollen mantel van de kapstok en loop richting de lift.
Lees meer >>
Navel als troostputje
23 mei 2019
Ik besteed alleen aandacht aan mijn navel als ik eenzaam ben. Het kuiltje in mijn buikheuvel is een relict uit de mooiste tijd van mijn leven. Mijn navelvorm heet een innie; een ovale of ronde holte. Er zijn ook mensen met een outie, een bolletje of een knoopje. Mijn innie vult zich soms met navelpluis, het mooiste woord voor viezigheid dat ik ken. De binnenkant van mijn navel doet denken aan een knoopje van een ballon. Wanneer je mijn navel zou ontknopen zou ik op eenzelfde manier als een ballon door de kamer schieten en uiteindelijk slap en vormloos landen in een hoek. Eenzaamheid bestrijd ik door het topje van mijn wijsvinger in mijn navel te drukken en mijn ogen te sluiten en terug te denken aan de tijd waarin ik nog het perfecte afgietsel was van de mal van mijn moeders baarmoeder.
Lees meer >>
Het trieste bestaan van het inactieve
geslachtsorgaan
16 mei 2019
Hoe ik in deze situatie terecht ben gekomen, weet ik niet precies. Volgens mij had het niet zozeer te maken met goesting, dan wel met eenzaamheid. In het deurgat kijken twee gezichten in mijn richting: een bleekbroos meisje onder invloed en een wellicht niet zo oude, maar afgeleefde pooier. ‘Hoe heet jij?’ vraag ik aan het meisje. Ze antwoordt niet. ‘Je hebt een halfuur’, zegt haar pooier. ‘Heb je meer tijd nodig, dan reken ik telkens een halfuur erbij, capiche?’ Ik knik.
Lees meer >>
Samen in het glas kijken
9 mei 2019
Alcohol was kinderspel. Mijn wankelende papa was voor mij een spel Twister. Als kind lag ik graag met hem op de sofa te dutten, hij in zijn roes, ik in mijn kinderdroom. Maar als je vader de flessen portwijn verstopt onder het aanrecht, dan organiseert hij geen schattenjacht. Zodra ik oud genoeg was om voor mezelf een mening te vormen, veroordeelde ik hem langzaam maar zeker tot dronkaard. Het zielige slachtoffer van zijn eigen verslaving. Zwakheid. Hoe kun je nu je verloren dromen in lege wijnflessen stoppen? Daar, in het verlengde van het afvoerputje, verzamelden zich zijn stille tranen. Toen, in mijn jongensogen, lag de remedie voor de hand. Met een beetje karakter raak je daar toch zo vanaf?
Lees meer >>
Mist
2 mei 2019
Bij het opruimen van de kledingkast viel een doos van de bovenste plank. Een verweerde teddybeer rolde er half uit, op het bidprentje en de rouwadvertentie van mijn broer. Ik pakte de doodgeknuffelde beer op. Zijn eens zo zachte vacht prikte nu stekelig door het stramien, stro stak door de gaten in zijn kop en zijn linkerschouder was open gerafeld. Voorzichtig legde ik de gehavende knuffel terug in de doos. Het is het enige aandenken aan mijn broer, die net zo gehavend en breekbaar was als zijn beer.
Lees meer >>
Vlekken
25 april 2019
‘63 kaarsen waren te veel’ zegt Ruud. ‘Dus heb ik er maar drie gepakt voor op de rijstevlaai. Dat ziet er leuk uit, toch? Op dit kleed? Weet je, dit kwam echt alléén op tafel wanneer er iets te vieren viel. Met Kerst, Nieuwsjaardag en natuurlijk altijd met mijn verjaardag. Ik heb hem daarom
Lees meer >>
Snor
18 april 2019
Het enige geluid dat ik hoor is het getik van de klok. Zo nu en dan springt er een vogeltje uit tevoorschijn, dat een paar keer hard roept. Gelukkig hoef ik daar niets meer mee. Ooit was ik een echt feestbeest, kon ik nachten doorhalen met mijn buurtgenoten. Maar de laatste tijd hoefde ik niet meer zo nodig. Overbodig voelde ik me. Ik was leeg, waar ik ooit vaak vol was. Het liefst lag ik de hele dag op een warm, zacht plekje, weg van de anderen. Heel wat nesten heb ik geworpen, kleintjes gelikt, gezoogd en in hun nekvel rondgesjouwd. Allemaal zijn ze vertrokken. Sommigen kwamen niet ver, die eindigden hun leven platgereden op de weg voor het huis. Anderen zijn opgehaald door wildvreemden met hun kinderen, die verrukt in hun net geopende oogjes keken. Nooit meer iets van gehoord.
Lees meer >>
Opinie
Wat doet de DSM-5 met
de psychiater en de psychiatrie?
De DSM-5 is niet onschuldig. Het beïnvloedt de ontwikkeling van het vak van psychiater en dus van de psychiatrie als discipline. Ook in deze derde podcast botsen de standpunten van psychiater Floortje Scheepers en psychiater Ralph Kupka. ... Meer
Podcast 3. Wat betekent de DSM-5 voor de behandelaar?
Onze derde podcast "Wat betekent de DSM-5 voor de behandelaar" is te beluisteren op "Psychiater op de cast" op Spotify.In deze aflevering komen Floortje Scheepers en Ralph Kupka wederom met elkaar in botsing over hun standpunten, maar ze zijn het erover eens dat het lijden van patiënten en de bijbehorende processen centraal moeten staan. ... Meer
Podcast 2. Wat betekent de DSM-5 voor de patiënt?
Onze tweede aflevering, "Wat betekent de DSM-5 voor de patiënt?", is nu beschikbaar op op Spotify: "Psychiater op de cast".In deze boeiende aflevering onderzoeken Floortje Scheepers, Ralph Kupka en Tessa van den Ende, onder leiding van Wouter Van Ewijk, de impact van de DSM-5 op de patiëntenzorg. ... Meer
