It’s not the economy, stupid. Nu even niet!

Na weken van louter bewondering en applaus voor de helden in de zorg en ook veel waardering voor de rationele aanpak van de overheid neemt plots de kritiek toe. De huidige corona-maatregelen zijn veel te streng.  En wel omdat, zo klinkt het, de hierdoor veroorzaakte financiële crisis meer doden gaat veroorzaken dan de onzichtbare vijand zelf.  Met andere woorden, het middel is erger dan de kwaal.

Nog geen 2 weken geleden lachten met z’n allen om orakel Trump die dit ook al zei: veel te veel heibel om een gewoon griepje.  Inmiddels heeft ook in de US de realiteit snoeihard toegeslagen en prevaleert rede boven emotie.

En dan, ineens, onverwacht, begint in ons nuchtere, intelligente, volwassen landje ene hoogleraar Veiligheid, Ira Helsloot, er weer over in Op1.  Gevolgd door Het Financieele Dagblad wier lezers nu viraal  meehobbelen op Twitter, Insta en LinkedIn. Vaak met ongezouten kritiek op de overheid en haar ‘draconische’ beleid. Duizenden volgers kakelen mee: “Welke politicus durft dit eens hardop te zeggen? Onmiddellijk stoppen met al die beperkingen, iedereen boven de 55 verplicht in quarantaine en de rest weer allemaal aan de slag!”  Ja, écht! En naar de kroeg weer zeker. Iedereen dat vliegtuig in! En geld verdienen. Zodat de armen en zwakkeren niet straks doodgaan van de honger ten gevolge van de zwaar overdreven maatregelen van deze incompetente regering. Dat is ongeveer de redenatie. Hoezo risicogroepen beschermen? Geen gezeik iedereen rijk.

Na nog geen drie weken van sociale distantie! Niet eens een volledige lockdown zoals veel van onze EU-genoten. Ondanks de tachtig miljard euro die meteen al door de minister werd opzijgezet, twee keer zoveel als in 2008! Maar het is niet genoeg. Met een beetje fantasie kun je straks de golf van rechtszaken tegen de overheid al zien aankomen. Want wij zijn gedupeerd! De horeca en KLM waren de eersten die het piepten. Terwijl in de afgelopen twaalf jaar van ononderbroken hoogconjunctuur geen vrije restauranttafel of lege vliegtuigstoel te vinden was.

En intussen lopen de ziekenhuizen vol. En echt niet voor niks. Alleen dié mensen die thuis niet meer kunnen ademhalen worden opgenomen en krijgen zuurstof. Elke dag ervaren meer coronapatiënten, ook jongere, doodsnood door verstikking. Kunstmatige beademing is het enige waarmee dan nog genoeg tijd kan worden gewonnen om het virus te verslaan. En alleen mensen met een reële kans op overleving na 3 weken IC, een ware marathon, komen hiervoor in aanmerking.  De gevreesde triage, het zwarte scenario, vindt al lang plaats. In ongeveer de helft van de gevallen lukt het. De rest sterft in hartverscheurende eenzaamheid. De overlevenden gaan straks de revalidatiezorg overspoelen. En daarbij ligt nu ook de hele reguliere, niet-Coronazorg op zijn gat. Mensen met hartproblemen durven niet meer naar het ziekenhuis, kankerpatiënten ontvangen niet op tijd hun therapie. Diabetespatiënten raken massaal ontregeld en vaatpatiënten sterven of verliezen een been. En dit allemaal ondanks de maatregelen.

Het paasweekend komt eraan.  En misschien, als we met z’n allen nog heel even doorzetten en zo veel mogelijk thuisblijven, kunnen we al kort daarna de teugels weer stukje bij beetje laten vieren. Want het lijkt erop dat door de huidige maatregelen de opnamecijfers aan het afvlakken zijn. Als dat zo is dan kunnen we, nu echt zinvol, massaal gaan testen. Door tracking and tracing meer selectief gaan isoleren. Misschien scholen weer openen. Alles om het normale leven zo snel mogelijk te laten terugkeren. En daarmee de economie, want dat is logisch. En waarom zou onze minister president, nota bene lid van de ondernemerspartij, dat niet willen?

Luister, om een tweede golf van infecties te voorkomen met als gevolg een nog veel langere periode van onzekerheid (en we weten allemaal wat dat betekent) moeten we gewoon nog even volhouden. En daarbij is één ding onmisbaar: solidariteit. Dus, vaderlandse Bolsonaro’s, doen jullie ook nog even mee? Ten bate van de economie, zullen we maar zeggen.

• Tweet