Solidariteit
Hoe meer data, hoe minder solidariteit
30 augustus 2018
Het klinkt als een ouderwets woord, solidariteit, en dat is het ook. Tegenwoordig viert de empathie hoogtij, en dat betekent dat we alleen op individuele basis meevoelen met mensen. Niet voor niets krijgen campagnes om geld voor specifieke ziekten in te zamelen, steeds vaker letterlijk een persoonlijk gezicht – denk bijvoorbeeld aan de succesvolle ‘Ik ben inmiddels overleden’-campagne van ALS.
Lees meer >>
Laten we onze solidariteit koesteren
23 augustus 2018
Praten met Ziggy Klazes over solidariteit is praten over solidariteit op macro- en microniveau. Over solidariteit in de wereld, in de maatschappij, in de zorg, en in onze houding op straat. De journalist, columnist, dagvoorzitter, maar vooral raadslid voor Groen Links in Haarlem is blij dat de samenleving in Nederland nog steeds is gestoeld op solidariteit. ‘Laten we dit alsjeblieft koesteren!’
Lees meer >>
Solidariteit
16 augustus 2018
Als je de pech hebt gehad dat je omwille van allerlei psychische problemen aan de verkeerde kant van de drempel terecht gekomen bent, dan treft het noodlot je gradueel harder dan iemand die een waardeloze collega of liefdesverdriet moet overwinnen. De weg terug naar een normaal leven ziet er dan langer en hobbeliger uit.
Lees meer >>
Solidariteit afdwingen
9 augustus 2018
Met een van mijn kinderen sjouw ik eens per jaar door de straten met een collectebus. Eigenlijk vind ík het best irritant als een collectant onder etenstijd aanbelt en we keukenlades moeten afspeuren en tassen omkieperen op zoek naar kleingeld, terwijl de hond zich schor blaft en ons avondeten verpietert. Het zijn ook altijd bekenden, dus niks geven durf ik niet. Toch maken ook wij ons dus schuldig aan collecteren. Omdat ik hoop dat de kinderen daardoor leren iets waardevols te doen voor de maatschappij. En zelf voel ik me dan even Een Goed Burger.
Lees meer >>
Selectieve solidariteit: eigen belang
eerst
2 augustus 2018
Solidariteit zit ingebakken in de financiering van ons zorgstelsel. Een kwart van het zorgbudget wordt besteed aan slechts 1% van de verzekerden, zo'n 175.000 mensen. In Nederland doen we daar niet moeilijk over. Maar de solidariteit heeft zijn grenzen. In veel opzichten zijn we zeer verzuild, op ons eigen belang gericht, en kijken we niet zo ver naar voren. Bovendien is de solidariteit heel selectief. Het richt zich hoofdzakelijk op somatische aandoeningen. Ook wanneer de behandelvooruitzichten niet gunstig zijn en het aantal patiënten heel gering, schreeuwen we zo nodig moord en brand over de gebrekkige financiering. En iedereen is bereid er meer geld voor uit te trekken. Tenzij het Zorginstituut de boot afhoudt.
Lees meer >>
Depressie? ‘Get a fuckin’ life’
26 juli 2018
De kinderartsen hebben zichzelf weggecijferd. De 125-jarige Nederlandse Vereniging voor Kindergeneeskunde (NVK) wil zich niet langer opstellen als vakbond, maar als pleitbezorger van het kind, zei ze laatst op het jaarcongres. Prinses Laurentien, ook aanwezig, voegde daaraan toe: ‘Niet alleen als pleitbezorger, maar ook als bondgenoot van het kind.’ Het ontroerde me, die uitspraak. Het deed me denken aan uitspraak van de Amerikaanse cardioloog Lisa Rosenbaum. Zij schreef in 2015 het artikel ‘The Paternalism Preference — Choosing Unshared Decision Making’ in het New England Journal of Medicine (NEJM). Daarin schrijft ze dat een arts pas dokter wordt als die de patiënt de hand reikt: kom maar, vertrouw me, ik zal je helpen.
Lees meer >>
Solidariteit, we doen net alsof.
19 juli 2018
Onlangs wandelde ik met een vriend een paar dagen door Berlijn (een heerlijke stad, maar daar wil ik het nu niet over hebben). Er wordt hard gewerkt om de stad steeds mooier te krijgen. Overal waar we waren, werd er aan de huizen gewerkt, en vaak was de stoep overkapt om de voetgangers te beschermen tegen vallend puin. Ik ben bijgelovig (ik schoor me ook nooit voor een voetbalwedstrijd) en loop altijd met gevaar voor eigen leven langs die overkappingen. Mijn vriend die zelf geen psychiater is, vond dit toch nogal vreemd, maar zo zei hij: ‘Ik ben solidair’ en hij volgde me.
Lees meer >>
Onderling verbonden pilaren
12 juli 2018
Ik ben oud genoeg om me te herinneren hoe ik midden jaren ’80 een foldertje van de verboden vakbond Solidarność in handen kreeg. Dat was in een propvolle stadsbus in Wrocław in West-Polen. Een paar jaar later was ik er weer. Toen ging ik met mijn gastvrouw mee naar de stembus. Voor het eerst in haar toch al zestigjarige leven zou haar stem er toe doen. Op dat moment nam ik me als meisje van begin twintig voor in Nederland geen stembusgang te missen. Welke partij mijn stem krijgt, varieert. Solidariteit met mensen die het om wat voor reden dan ook minder getroffen hebben, blijft mijn uitgangspunt. Dat heb ik van huis uit meegekregen
Lees meer >>
Over betrokkenheid en solidariteit
5 juli 2018
Plaats van handeling: het terras van een Nijmeegs café dat vaker in de prijzen viel vanwege de uitgebreide collectie bieren op fust en fles. Het is een van die zwoele avonden in de meimaand die ons na afloop van het werk uitgeput, uitgedroogd en super dorstig (dus enigszins zwak en weinig standvastig) niet direct naar huis maar even naar de kroeg dirigeert. Niet ver genoeg van ons af zit een dertiger; half lang haar, sleets T-shirt, korte rafelige spijkerbroek (ook gaten in het resterende deel van de stof boven de knie), snor, voet op knie, en de doorlooptijd voor zijn Westmalle Tripel als voor zijn Marlboro Rood lijken parallel en snel te verlopen. De rookwolk in deze hitte voelt als bijna verstikkend en het lijkt hem niet op te vallen dat de wind voor ons precies verkeerd staat. Hij gooit de peuk, als deze klein genoeg is op grond, soms krijgt deze een trap na van zijn schoenzool. Ik schat zijn gewicht in op een BMI net onder de 35. De ober lijkt ‘hé’ te heten.
Lees meer >>
Opinie
Wat doet de DSM-5 met
de psychiater en de psychiatrie?
De DSM-5 is niet onschuldig. Het beïnvloedt de ontwikkeling van het vak van psychiater en dus van de psychiatrie als discipline. Ook in deze derde podcast botsen de standpunten van psychiater Floortje Scheepers en psychiater Ralph Kupka. ... Meer
Podcast 3. Wat betekent de DSM-5 voor de behandelaar?
Onze derde podcast "Wat betekent de DSM-5 voor de behandelaar" is te beluisteren op "Psychiater op de cast" op Spotify.In deze aflevering komen Floortje Scheepers en Ralph Kupka wederom met elkaar in botsing over hun standpunten, maar ze zijn het erover eens dat het lijden van patiënten en de bijbehorende processen centraal moeten staan. ... Meer
Podcast 2. Wat betekent de DSM-5 voor de patiënt?
Onze tweede aflevering, "Wat betekent de DSM-5 voor de patiënt?", is nu beschikbaar op op Spotify: "Psychiater op de cast".In deze boeiende aflevering onderzoeken Floortje Scheepers, Ralph Kupka en Tessa van den Ende, onder leiding van Wouter Van Ewijk, de impact van de DSM-5 op de patiëntenzorg. ... Meer
